بازیهای کامپیوتزی
بازی ها
در سال های اخیر ، علاقه به بررسی استفاده از بازی ها در آموزش عالی افزایش یافته است. این شامل بازی های آموزشی (Çankaya & Karamete، 2009) ، یادگیری مبتنی بر بازی های دیجیتالی (DGBL) (یانگ ، 2012) و بازی های کاربردی (ون روسل و وان ماستریگت-ایده ، 2011) است. علاوه بر این ، بعضی اوقات ، دانشمندان شامل تمرینات تعاملی (موئلر ، 2003) ، بازی های ویدئویی (Biddiss & Irwin، 2010) یا حتی گسترش بازی های ویدیویی نسل بعدی (Bausch، 2008) در دسته بازی ها می شوند. با توجه به بازی های مبتنی بر وب ، سیستم عامل های فن آوری که کد بازی دیجیتالی را پیاده سازی می کنند شامل رایانه ها و کنسول ها هستند (Salen & Zimmerman، 2004). آنها می توانند بر روی یک مرورگر وب در تلفن های همراه و سایر دستگاه های بازی موبایل اجرا شوند (Willoughby، 2008) (مانند رایانه های لوحی).
1-بازی های اکشن: بازی های ویدیویی مبتنی بر پاسخ.
2-بازی های ماجراجویی: بازیکن مشکلات خود را برای پیشرفت در سطح در یک دنیای مجازی حل می کند.
3-بازی های مبارزاتی: این شامل مبارزه با شخصیت های تحت کنترل رایانه یا شخصیت هایی است که توسط سایر بازیکنان کنترل می شوند.
4-بازی های نقش آفرینی: بازیکنان نقش شخصیت های داستانی را بر عهده می گیرند.
5-شبیه سازی ها: بازی هایی که پس از سیستم ها یا پدیده های طبیعی یا دست ساز ساخته شده اند و در آن بازیکنان باید به اهداف از پیش تعیین شده برسند.
6-بازی های ورزشی: اینها بر اساس انواع مختلف ورزش است.
7-بازی های استراتژی: این صحنه های تاریخی یا سناریوهای داستانی را بازآفرینی می کنند ، که در آن بازیکنان برای رسیدن به هدف باید استراتژی مناسبی را تدوین کنند.
اگر از بازیها درست استفاده شود میتوانند سرگرمیهای خوبی باشند.
امروزه اعتیاد به بازیهای رایانه ای مشکلی است که بسیاری از افراد با آن روبه رو هستند.